Historia-szermierki

Szermierka jest sportem wyjątkowym. Aby w tej dyscyplinie osiągnąć sukces potrzeba połączenia wielu cech: wytrwałości, sprawności fizycznej, refleksu, inteligencji, umiejętności podejmowania decyzji w ułamkach sekundy, odwagi. Droga do tytułów mistrzowskich jest długa i zazwyczaj trwa wiele lat. GKS „Piast” Gliwice jest klubem z którego wywodzą się najlepsi polscy trenerzy i zawodnicy władający białą bronią. Sekcja przez 60 lat istnienia przeżywała różne okresy. Pierwsi chwały klubowi i miastu przynosili floreciści. Złoty, olimpijski medal wywalczony w Tokio w 1964 r. przez Egona Franke był pierwszym medalem w tym kolorze zdobytym przez Polskę w tej dyscyplinie sportu. Elżbieta Cymerman-Franke przez lata królowała na krajowych planszach. Mikołaj  Pac Pomarnacki, olimpijczyk, a potem wychowanka wielu pokoleń znakomitych szermierzy.  Bogdan Gonsior medalista olimpijski i  mistrzostw Świata. Kilka dekad później szablista, Jacek Bierkowski dostarczał radości gliwickim sympatykom szermierki. Ostatni okres to liczne tryumfy szpadzistów. W kolekcji sekcji szermierczej Gliwickiego Klubu Sportowego  „Piast” są medale we wszystkich kolorach i z wszystkich najważniejszych imprez rozgrywanych  na świecie i w kraju. Niezliczone już puchary zdobią gabloty  nie tylko nowej hali szermierczej mieszczącej się przy ul. Warszawskiej, ale i w domach sportowców, trenerów, działaczy.  Żadna sekcja, która funkcjonowała w Gliwicach  nie ma na swoim koncie tylu osiągnięć i sukcesów. Ostatnim jest srebrny medal olimpijski zdobyty przez Adama Wierciocha na Igrzyskach w Pekinie (2008 r.).

Teksty, które znajdziecie na poszczególnych podstonach  jest najpełniejszą publikacją jaka do tej pory ukazała się na temat gliwickiej szermierki. Prace nad nią trwały od 2005 roku i w całości jest oparta na oficjalnych publikacjach, archiwach klubowych  i prywatnych  zbiorach profesora Zbigniewa Czajkowskiego,   Zdzisława Mikulskiego, Macieja Chudzikiewicza, Marka Julczewskiego,  a także opracowaniach naukowych studentów i materiałów własnych.

W związku z tym, że wciąż docierają do mnie nowe materiały, że sekcja wciąż funkcjonuje i osiąga kolejne sukcesy , historia ta będzie jeszcze nie raz poprawiana i  uzupełniana.

Mimo trudu włożonego w skompilowanie w/w opracowań,  zdaję sobie sprawę, że mogą się znaleźć w tekście luki lub nieścisłości. Mam nadzieję, że przy pomocy  ludzi, których tekst ten zainteresuje, uda mi się uzupełnić/poprawić historię Złotej Sekcji.

Nie mam nic przeciwko temu, aby test ten w całości lub we fragmentach był wykorzystywany przez uczniów, studentów, historyków i publicystów. Proszę jednak o podawanie autora  (Grzegorz Muzia ) i źródła www.piast.gliwice.pl)

Grzegorz Muzia